Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Insulinooporność jako przyczyna cukrzycy typu II

kobieta mierząca poziom cukru we krwiInsulinooporność to nic innego jak zwiększona oporność tkanek na działanie insuliny.
Dochodzi do niej między innymi pod wpływem nadmiernej podaży węglowodanów w diecie. Ponadto obserwuje się zahamowanie lipolizy tkanki tłuszczowej trzewnej. Nadmiar węglowodanów powoduje również powstanie wolnych kwasów tłuszczowych, które powodują otłuszczenie komórek wątrobowych, nasilają wydzielanie insuliny i powstawanie hiperinsulinemii.

Insulina jest hormonem wytwarzanym przez trzustkę, głównie w celu obniżenia poziomu glukozy we krwi. Niestety aż 65% naszego społeczeństwa ma z tym problem, a przeszło połowa z nas nawet o tym nie wie. Insulina odpowiada za wprowadzenie glukozy do komórkek. Insulinooporność to nic innego jak „permanentny stan głodu” - komórką brakuje substratu energetycznego, nie mają z czego wytwarzać energii. W takiej sytuacji nie korzystamy w pełni ze spożywanego pokarmu.

Należy wiedzieć, że glukoza wchłaniana jest z jelit do krwiobiegu. W tym momencie u zdrowego człowieka wzrasta poziomu cukru we krwi. Na pomoc przychodzi trzustka, która wydzielając insulinę obniża jego poziom. Proces ten ma umożliwić wniknięcie glukozy do komórek mięśniowych i wątrobowych w celu uzupełnienia zapasów glikogenu. Gdy zapasy glikogenu już nie wymagają uzupełnienia, to wówczas nadmiar glukozy zostaje zmagazynowany przez organizm pod postacią tkanki tłuszczowej.

W insulinooporności komórki "chowają" receptory dla insuliny i przestają na nią reagować. Innymi słowy insulina nie otwiera już komórek dla glukozy. Aby ten problem jakoś zrekompensować - trzustka zwiększa produkcję i wyrzut insuliny nawet 5-7 krotnie, co bardzo mocno podnosi jej poziom w krwiobiegu. Wysoki poziom insuliny ratuje organizm nawet przez wiele lat przed cukrzycą typu II. Dzieje się tak do czasu kiedy energia komórek trzustkowych - produkujących insulinę zwyczajnie się nie wyczerpie.

Wysoki poziom insuliny jednocześnie blokuje wydzielanie glukagonu - antagonisty insuliny, a także IGF-1, co uniemożliwia spalanie tkanki tłuszczowej, gdyż organizm cały czas przerabia niewykorzystaną energię z cukru w tłuszcz. Tak więc z powodu wysokiego poziomu insuliny we krwi nasz organizm nie może sięgnąć po zapasy energii do swoich komórek tłuszczowych. Prowadzi to do permanentnego uczucia głodu ze skutkiem nadmiernego objadania się. Niestety bardzo szybko dana osoba tyje!

Mamy sytuację, w której cukier jest w nadmiarze w naszej krwi, ale również w naszym moczu. Niestety pomimo nadmiaru cukru we krwi brakuje go w naszych komórkach. Komórki więc cierpią z powodu głodu energetycznego. Deficyt bioenergetyczny komórek przekłada się na ograniczoną ogólną wydolność naszego organizmu. Jesteśmy mocno zmęczeni i całkowicie zdezorientowani tym co się dzieje z naszym organizmem. W dodatku mamy cały czas do czynienia ze stopniowym rozwojem cukrzycy typu 2. Wzrasta produkcja wolnych rodników oraz powstają liczne stany zapalne oraz uszkodzenia narządów i przedwczesne starzenie się.
Warto przeczytać to co napisałam kilkukrotnie, żeby dogłębnie zrozumieć dany problem.

Zapraszam Państwa do swojego gabinetu aby skutecznie wyzdrowieć i na nowo rozpocząć swoje życie wolne od insulinooporność i choroby jaką jest cukrzyca typu II. Posiadam aparaturę, która dokładnie zdiagnozuje insulinooporność i popilotuje cały proces powrotu do zdrowia. Insulinooporność bez żadnego problemu można wyleczyć skuteczną dietą kliniczną opartą na medycynie mitochondrialnej. Osoby, które próbowały wyleczyć się z problemu insulinooporności, a im się to niestety z różnych powodów nie udało - niech się nie załamują.

Z tego co widzę, bardzo rzadko leczenie insulinooporności przebiega prawidłowo.
Generalnie popełniane są poważne błędy dietetyczne, co oczywiście uniemożliwia wyzdrowienie. Musimy również wiedzieć, że każdy przypadek jest inny i dlatego należy dokładnie go zdiagnozować i indywidualnie do niego podejść.

Nie lekceważmy najmniejszych nawet symptomów tej choroby, gdyż podjęcie skutecznych działań dietetycznych w początkowych stadiach insulinooporności - wyeliminuje ją bardzo szybko.